مجسمه کریستالی واضح در پایه چهارم
آیا این بزرگ‌ترین ریخته‌گری رزین در جهان است؟
احتمالاً. آیا رزین کریستالی واضح است؟ قطعاً.
راشل وایت‌هد به عنوان یکی از بزرگ‌ترین خالقان مجسمه‌های عمومی بریتانیا شناخته می‌شود، با موزه‌ها و مجموعه‌داران که همیشه در تلاش برای خرید آثار او هستند. پروژه‌های گذشته او به عنوان “بسیار بلندپروازانه” توصیف شده و تقریباً همیشه جنجالی بوده‌اند. تصمیم او برای مشارکت در ایجاد یک اثر در پایه چهارم خالی میدان ترافالگار بسیار هیجان‌انگیز بود و در عین حال چالش‌های لجستیکی، مادی و مهندسی متعددی را به همراه داشت. بخشی از انگیزه خانم وایت‌هد برای انجام این پروژه این است که “کاری را انجام دهد که به سادگی هرگز انجام نشده است.”
پس‌زمینه
میدان ترافالگار یکی از مقاصد اصلی گردشگری لندن است که به خاطر فضاهای باز، جمعیت و جمعیت کبوترها شناخته می‌شود. این میدان توسط چهار پایه یا پایه‌های بلند احاطه شده است. سه پایه از مجسمه‌های فردی حمایت می‌کنند که برای تاریخ بریتانیا اهمیت دارند. پایه چهارم به مدت بیش از 150 سال خالی مانده است به دلیل ناتوانی در توافق بر سر اینکه چه چیزی، اگر چیزی وجود داشته باشد، باید در آنجا قرار گیرد. جامعه سلطنتی هنر اخیراً این فضا را برای مدت محدودی برای حمایت از آثار سه هنرمند بریتانیایی باز کرده است.
دیدگاه خانم وایت‌هد برای پایه چهارم
خانم وایت‌هد هدفش از پایه چهارم را ارائه “یک وقفه - یک لحظه آرام” در شلوغی مرکز لندن با ایجاد یک نمای معکوس از خود پایه، ریخته‌گری شده در پلاستیک شفاف آب‌نما توصیف کرده است.
بزرگ‌ترین شیء رزینی ساخته شده
با هدف خانم وایت‌هد برای ثبت‌نام در کتاب رکوردهای گینس، ریخته‌گری نهایی قرار بود بیش از 12 تن رزین باشد. این مسئله مشکل بزرگی ایجاد کرد زیرا فرمولاسیون‌های موجود از این نوع رزین در حین فرآیند سخت شدن مقدار زیادی گرما تولید می‌کردند، که به این معنا بود که خطر شکستن و یا تغییر شکل چنین ریخته‌گری بزرگی وجود دارد. شیمیدانان Smooth-On فرمولاسیون ویژه‌ای از رزین کریستالی واضح - رزین شفاف آب‌نما را فقط برای این پروژه ایجاد کردند که شکسته یا تغییر شکل ندهد. پس از ایجاد چندین ماکت “مقیاس کوچک” (هر ماکت چند صد پوند ماده داشت) برای آزمایش ویژگی‌های فرمول نهایی رزین، زمان آن بود که “به مقیاس بزرگ” برویم.
آب‌های ناشناخته ریخته‌گری: ریسک‌های زیادی در کار است
تنها یک تلاش برای انجام این ریخته‌گری عظیم وجود داشت که به همین دلیل برنامه‌ریزی بسیار مهم بود و بیش از یک سال به طول انجامید. مهندسی قالب و ریخته‌گری توسط استودیوهای مایکل اسمیت (بزرگ‌ترین تولیدکننده آثار هنری بریتانیا) انجام شد. پیتر ترنک از بنتلی شیمی (نمایندگان Smooth-On در بریتانیا) جنبه‌های مادی را با هماهنگی ارتباطات بین طرف‌ها پیگیری کرد. علاوه بر تأمین محصول جدید رزین، Smooth-On همچنین تجهیزات مورد استفاده برای پردازش مواد و تکنسین‌های مستقر در محل را برای کمک به ریخته‌گری فراهم کرد.
شروع ریختن و مشکلات پیش‌آمده
زمانی که مخلوط کردن و ریختن واقعی آغاز شد، همه در حالت آماده‌باش بودند و به دنبال نشانه‌هایی از مشکل بودند. تنها نقص: به زودی مشخص شد که برآورد حجم کم بوده و مواد بیشتری نیاز است که می‌توانست به فاجعه‌ای برای پروژه منجر شود. و نتیجه چه شد؟ ما این تاریخچه را با نقل قولی از خانم وایت‌هد در مقاله‌ای از “ایندپندنت”، یک روزنامه بریتانیایی، به پایان می‌رسانیم: “انجام کاری که هرگز انجام نشده است” - واقعیت خود را نشان می‌دهد.
خانم وایت‌هد بیان می‌کند: “فکر می‌کنم شگفت‌انگیز است که ما این کار را انجام داده‌ایم و به اینجا رسیده‌ایم. من کاملاً شگفت‌زده‌ام که ما توانسته‌ایم مهندسی ممکن برای کار با این حجم از ماده را انجام دهیم. و ما از مواد تمام شدیم و باید از آمریکا ارسال می‌شد. آنها (Smooth-On) آن را تولید کردند و به ما خیلی سریع رساندند. نمی‌توانستم بیشتر از این بخواهم.”
نقل قول‌ها از مقاله‌ای منتشر شده در “ایندپندنت”، مه 2001
ابعاد ریخته‌گری نهایی
16’ L x 8’ W x 16’ H (4.8m x 2.43m x 4.8m)
وزن: 24,680 lbs. 11,195 kgs.
